แมกนีเซียม
แมกนีเซียม หรือ (Mg) แม้เป็นธาตุอาหารรอง แต่ปาล์มน้ำมันมีความต้องการมากเป็นอันดับต้นๆ แมกนีเซียมมีส่วนสำคัญ ช่วยในการสังเคราะห์แสง ซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับกระบวนการสร้างอาหาร หากขาดแมกนีเซียมจะทำให้ปาล์มดูดซึมอาหารน้อยลง ต้นอ่อนแอ มีการใช้ธาตุอาหารอื่นๆ ได้น้อยลง
แมกนีเซียม เป็นธาตุที่เป็นองค์ประกอบของโมเลกุลคลอโรฟิลล์ ทําให้พืชสามารถใช้พลังงานแสงเพื่อสร้างคาร์โบไฮเดรทเพื่อการเจริญเติบโต ปริมาณแมกนีเซียมในคลอโรฟิลล์มี 15 – 20 เปอร์เซ็นต์ แมกนีเซียมเป็นองค์ประกอบที่สําคัญและช่วยเร่งปฏิกิริยาของเอนไซม์ ในพืช โดยเฉพาะอย่างยิ่งปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับพลังงานในกระบวนการสร้างเมตาโบลิซึมต่าง ๆ
แมกนีเซียมในการเพิ่มผลผลิตปาล์ม กระบวนการทางชีวเคมีเพื่อการสร้างกรดไขมัน ต้องการแมกนีเซียมเป็นปริมาณมาก ถ้าปาล์มได้รับแมกนีเซียมไม่เพียงพอจะทําให้สร้างน้ำมันได้น้อยลง ผลผลิตน้ำมันในผลปาล์มที่ลดลงนี้ จะเกิดขึ้นก่อนที่พืชจะแสดงอาการขาดให้เห็นทางใบ
ความต้องการธาตุอาหารของปาล์มน้ำมันและข้าว
ในการสร้างผลผลิต
ลักษณะอาการขาดแมกนีเซียม
อาการที่แสดงออกคือ ทางใบล่างมีสีเหลืองแถบยาว เริ่มจากปลายใบและขอบใบย่อย บริเวณที่มีสีเหลืองจะเห็นชัดเมื่อถูกแสงแดง แต่เส้นใบยังเป็นสีเขียว
หากขาดมากใบจะเริ่มแห้ง ไหม้ และผลผลิตลดลง
ความต้องการของแมกนีเซียมของปาล์ม เมื่อปาล์มแสดงอาการขาดแมกนีเซียมให้เห็นนั่นแสดงว่า ปาล์มได้รับแมกนีเซียมไม่เพียงพอมาเป็นเวลานานแล้ว และผลผลิตได้ลดลงแล้วเช่นกัน การป้องกันมิให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น กระทําได้โดยเก็บใบปาล์มมาวิเคราะห์อย่างสม่ำเสมอ เพื่อใช้ในการจัดการควบคุม ระดับธาตุอาหารในพืชได้อย่างเหมาะสม
ระดับแมกนีเซียมในใบปาล์มที่เหมาะต่อการเจริญเติบโตของปาล์มมีค่าอยู่ระหว่าง 0.3-0.4 เปอร์เซ็นต์ (Uexkull and Fairhurst, 1991)
และปาล์มจะแสดงอาการขาดแมกนีเซียมเมื่อปริมาณแมกนีเซียม ในทางใบที่ 17 ต่ำกว่า 0.2 เปอร์เซ็นต์
(อย่างไรก็ตามนักวิชาการในสวนปาล์มจําเป็นจะต้องเลือกเก็บทางใบ ที่ 17 ให้ถูกต้อง การเก็บใบผิดพลาดจะมีผลทําให้ค่าวิเคราะห์ผิดเพี้ยนไปได้)
แมกนีเซียมในเขตร้อนชื้นซึ่งมีปริมาณฝนสูง พบว่าแมกนีเซียมมักจะสูญเสียไปจากดินโดยการชะล้างออกไปจากหน้าดิน และโดยการชะล้างไปสู่ดินชั้นล่าง การสูญเสียแร่ธาตุต่างๆในเขตร้อนชื้นมีอยู่ตลอดเวลา มีผลทําให้ดินเป็นกรดและมีปริมาณอลูมิเนียมที่ละลายน้ำได้อยู่สูงก่อให้เกิดผลเสียต่อการเจริญเติบโตของพืช ซึ่งประมาณได้ว่า
– การสูญเสียแมกนีเซียมโดยการถูกชะล้างไปสู่ดินชั้นล่างประมาณ 0.8-4.8 กก. Mg/ไร่/ปี
– ในพื้นที่ที่มีการเพาะปลูก เช่น จากพื้นที่ปลูกปาล์มในประเทศมาเลเชีย พบว่าปริมาณการสูญเสียแมกนีเซียมเฉลี่ยประมาณ 0.96 กก. Mg/ไร่/ปี
การใส่ปุ๋ยให้แมกนีเซียม
ปาล์มน้ำมันจะดูดแมกนีเซียมได้ดีเมื่อ แมกนีเซียมที่ใส่ลงไปในดินอยู่ในรูปของอิออน (Mg2+) ทีละลายน้ำได้อยู่ในสารละลายของดิน อย่างไรก็ตามพืชจะใช้แมกนีเซียมได้ดีมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับ ปัจจัยต่อไปนี้
1. ความเป็นกรดของดิน : ดินกรดทําให้พืชใช้แมกนีเซียมได้น้อยลง
2. ความชื้นของดิน : ถ้าดินมีความชื้นต่ํา ความเป็นประโยชน์ของแมกนีเซียมในดินจะลดลง ด้วยเหตุนี้ จึงมักจะพบอยู่เสมอว่าปาล์มน้ำมันมักจะแสดงอาการขาดแมกนีเซียมในฤดูแล้งหรือฝนทิ้งช่วง การขาดจะรุนแรงมากขึ้นถ้าปาล์มได้รับโปแตสเซียมไม่เพียงพอ
ด้วยเหตุนี้จึงจําเป็นจะต้องมีการใส่แมกนีเซียมในช่วงเวลาที่เหมาะสม กล่าวคือช่วงก่อนฤดูฝน
ปุ๋ยที่ให้แมกนีเซียมที่สําคัญ มี 2 ชนิดคือ
1. แมกนีเซียมที่อยู่ในรูปซัลเฟต ซึ่งได้แก่ ปุ๋ยกีเซอร์ไรท์ (MgSO4H2O) ซึ่งมี MgO 27 เปอร์เซ็นต์
2. ในรูปคาร์บอเนต ซึ่งเป็นปูน ได้แก่ แมกนีไซท์ (MgCO3) และโดโลไมท์ (MgCo3 CaCO3)
อนึ่ง สวนปาล์มที่ปลูกในดินกรด ควรใส่แมกนีเซียมในทั้ง 2 รูปสลับกันไป เพราะแมกนีเซียมในรูปคาร์บอเนตจะช่วยลดความเป็นกรดของดินลงได้ด้วย ซึ่งทําให้ธาตุอาหารพืชตัวอื่นที่มีอยู่ในดินละลายออกมาเป็นประโยชน์ต่อปาล์มน้ำมันได้มากขึ้น
สภาพดินกับการเลือกใช้ชนิดแมกนีเซียมให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด
อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ปาล์มสามารถใช้และแก้ไขการขาดแมกนีเซียม
แนะนําให้ใช้ปุ๋ยกีเซอร์ไรท์ ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้
1. ปาล์มเป็นพืชที่ ต้องการแมกนีเซียมเป็นปริมาณมากและสม่ำเสมอ
2. ปุ๋ยกีเซอร์ไรท์สามารถให้แมกนีเซียมได้รวดเร็วแก่ปาล์มน้ำมัน
3. ป้องกันรากปาล์มน้ำมันให้พ้นจากความเป็นพิษของอลูมิเนียม ในสภาพดินที่เป็นกรดได้ดี
4. ช่วยให้รากเจริญเติบโตไปสู่ดินชั้นล่าง ทําให้ปาล์มทนแล้งได้ดีขึ้น
5. กีเซอร์ไรท์ละลายได้ง่าย ใช้สะดวกเพียงแต่หว่านใส่บนหน้าดิน ไม่ต้องมีการพรวนดินหลังใส่
6. ไม่ทําให้ความเป็นกรดเป็นด่างของดินเปลี่ยนแปลงไป ฉะนั้นจะไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อการให้ธาตุอาหารพืชอื่นๆ
